در جريان روزه دارى سموم و ذخاير اضافى بدن، که بدن فرصتى براى دفع آنها پيدا نكرده است، در خلال يك ماه امساك و روزه گرفتن به تدريج متابوليزه و از بدن خارج می شود؛ و با ايجاد يك نظم متابوليكى، محيط داخلى بدن تعادل يافته و به نحو مناسبى سامان مى يابد.
همچنين در طى ماه رمضان با هماهنگى و نظارت دو سيستم مهم و دخيل متابوليسم، يعنى دستگاه عصبى و هورمونى تعادلى در كار سوخت و ساز مواد و هم خونى بين دخل و خرج بدن به وجود مى آيد و اگر انحرافى در هريك از زمينه هاى متابوليسم مواد غذايى يا خستگى و كندى در كار ارگانهاى مسئول آن ايجاد شده باشد امساك غذايى آن را اصلاح كرده بدن را در مسير سلامت قرار مى دهد، و چون تمام فعاليتهاى حياتى حالت چرخشى و دوره اى دارد لذا مى بينيم كه ماه روزه نيز در مدار حركت ماه فلكى بوده و با جريان گردشى آن دگرگونى ها يا انحرافات ايجاد شده در خلال يازده ماه قمرى را در سير طبيعى خود نظم مى دهد و به خوبى مشخص شده است كه عوامل مختلف طبيعت بر يكديگر تأثير و تأثر خاصى داشته و ارتباط آنها موجب تعادل مى شود.
📙منبع؛ قرآن و طب ص 72