رسیدن به خواسته ها با رعایت همه جوانب زیباست
بسم الله الرحمن الرحیم انسان به عنوان خلیفه الهی اشرف مخلوقات است و همه خلقت برای او آماده و برای او تعریف گردیده است و خداوند متعال برای این انسان؛ دو بعد مادی و معنوی قرار داده است که هر کدام از عظمتی خاص برخورداراست وافضل از این دو؛ بُعد معنوی است که بارقهای (پرتوی) از وجود پروردگار متعال است و متصل به بی نهایت می باشد.
این انسان دارای یکسری نیازها و یکسری خواسته ها می باشد که هرکدام؛ هم درزمینه مادی و هم درزمینه معنوی می باشد
تامین نیاز،برای حفظ حیات ؛ضرورتاً وحتماً باید صورت گیرد اما تامین خواسته؛ برای طی مدارج کمال است
نیازهای مادی مثل خوراک ،پوشاک، مسکن و غیره و نیازهای معنوی مثل اعتماد به نفس و احساس امنیت و نیاز به دانش (در حد ضروری) و غیره می باشد
خواسته های مادی آن است که انسان خواهان ارتقاء وضع مادی خود باشد مثلاً منزل ،اتومبیل ودرآمد بالاتری داشته باشد و خواسته های معنوی آنستکه انسان خواهان تعالی و ترقی در زمینه علم ،قدرت و شرافت و غیره باشد
نیازها در ذات انسان وجود دارد و انسان از آن لابُّدو ناچار است و وجودِ آنها برای حیات و زندگی ضرورت دارد یعنی انسان چه بخواهد چه نخواهد باید برایش تأمین شود که اگر تامین نشود به سمت سلب حیات و سلب آرامش پیش رفته و زندگی برایش سخت میشود
نیاز، آرامشِ لحظه است. نیاز برای انسان حتماً باید تامین شود اما انسان میتواند نیازهای خود را شکل دهد ؛به عنوان مثال انسان نیاز به غذا دارد و باید گرسنگی خود را با غذا رفع کند امااین ؛در جوامع مختلف به گونه های مختلف تامین می شود مثلاً برای رفع گرسنگی ؛یک ژاپنی خوراک ماهی را با برنج می خورد و یک ایرانی چلو کباب را با گوجه فرنگی و دوغ محلی مصرف می کند
خواسته ها:
خواسته بیشتر در زمینه میل و لذت مطرح می شود و انسان می تواند آن را کنترل کند اما با تأمین آن ؛زندگی راحتتر انجام میشود .خواسته حد و مرزی ندارد؛ بی نهایت میتواند باشد؛ به همه ی آنها نمیتوان رسید . اگر خواسته برآورده نشود آرامش به هم نمیخورد و اگر برآورده شود آسایش بیشتر میشود .خواسته لذت آینده است
در اینجا در مورد نیاز و خواسته جا دارد مطلبی بیان شود :
در این که ما دنبال تأمین نیازهایمان می رویم شکی نیست وباید برویم اما از طریق صحیح و درست و حق باید تامین کنیم
در مرحله بعد بحث خواسته ها پیش می آید که انسان بدون حد و مرز می تواند خواسته داشته باشد و انسان دوست دارد به خواستههایش برسد و هیچ مانعی هم نیست اما همانطور که نیازها را به طریق صحیح و درست باید تامین کرد باید خواسته ها را هم از طریق صحیح و درست تامین کرد یعنی صِرف اینکه من بگویم چیزی را می خواهم وهدفم اینستکه به خواسته ام برسم وبه هرشکل وهر وسیله باید به خواسته ام برسم این غلط است وپیروی از همان حرف غلط کرده ایم که گویند؛ هدف وسیله راتوجیه می کند! بلکه صحیح آنستکه بگویم من می خواهم بوسیله درست به هدف برسم یعنی همه جوانب رالحاظ کرده وهمه حقوق رارعایت کنم که ظلمی نشود وحق کسی ضایع نشود وضمناً به هدفم هم برسم.عالی ترین هدف تقرب الهی است و آن اینستکه در هر موضعی به حق وعدل عمل شود وبر این مبنا پیگیر اهدافمان باشیم
اگر بگوییم برای اینکه به خواسته برسیم فقط باید به خواسته فکر کنیم و به آنچه دوست نداریم فکر نکنیم نیاز به توضیح دارد و آن اینکه برای رسیدن به خواسته باید صبر و تحمل داشت وصبر؛ حق است ولی صبر ممکن است تلخ وسخت باشد ودرمسیر حق باید به خواسته هایمان برسیم بعنوان مثال دررانندگی با اتومبیل ما دوست داریم با سرعت به هدف برسیم اما آیا در این رانندگیِ با سرعت ؛آیا رعایت حال دیگران را هم کرده ایم و آیا به علائم راهنمایی و رانندگی هم توجه کرده ایم یا فقط حواس ما به هدف است و حداکثر سرعت را گرفته ایم ؟!رسیدن به هدف خیلی خوب است اما درست رسیدن به هدف مهمتراست
یا مثلاً ما دوست داریم درکنکور یا امتحانات دیگرقبول شویم اما آیا بدون سختی وزحمت مطالعه وکسب اطلاعات لازم میتوان موفق شد؟ یا مثلاً ما دوست داریم به سلامتیِ کامل بدن برسیم اما آیا بدون رعایت دستورات پزشک وبدون پرهیز از خوراکهای ممنوع و بدون تحمل وصبربرنخوردن ها میتوانیم به سلامتی برسیم؟
بنابراین رسیدن به خواسته ها و محبوب ها بسیار خوب و پسندیده است اما باید مراقب باشیم حق کسی را ضایع نکنیم و ظلمی نکنیم و همه را باهم داشته باشیم و نه اینکه به یک مورد ذی حق توجه نکنیم تا اینکه به چیز دیگر برسیم و توجه ما باید همه جانبه باشد. فقط منافع شخصی خودمان در نظر نباشد منافع دیگران را هم در نظر بگیریم آیه شریفه قرآن میفرماید عسی ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم وعسی ان تحبوا شیئاً وهو شر لکم . محبوب خودمان را دنبال کنیم تا به آن برسیم اما بدانیم که نباید مسئولیت هایمان را در قبال همه ی جوانب زندگی را فراموش کنیم و یک راه و روش عقلانی و منطقی را در پیش بگیریم که اگر در این مسیر حرکت کنیم اعتقاد ما بر این است که به اِحدَی الحُسنَیَین رسیده ایم یعنی اگر در این دنیا به خواسته خود برسیم فَبِها المُراد و اگر دراین جهان فانی به ظفر و پیروزی و خواسته خود نرسیم ؛در جهان ابدیت و آخرت ؛پاداش وصف ناپذیری را خواهیم داشت که حیات آن جهان جاوید و پایدار ؛و بسیار ارزشمندتر از این جهان فانی می باشد و این مَرام یک فرد موفق است که دیدی و سیع و همه جانبه وتوحیدی و کل نگر دارد .در رسیدن به خواسته هایمان ؛عدالت ،صداقت ،شرافت ،امانتداری و همه فضائل انسانی مدنظرمان باشد .خواستن ونخواستن ما باید بر اساس حق باشد