خواب چیست؟ وقتی سلولهای بدن به مدت طولانی در حال فعالیت هستند به تدریج انرژی خود را برای سوخت و ساز مداوم، وارد کردن مواد غذایی، مایعات و گازهای مورد لزوم سلول و خارج کردن ضایعات و متابولیت ها از دست می دهند و سلولها دچار یک نوع اختلال در عملکرد می شوند که این حالت با احساس سنگینی، خستگی و کاهش قوای بدن مشخص می شود که در این وضعیت با استراحت جسم و کل سلولهای بدن و خروج موقتی سلولهای مغزی از هوشیاری، حالت خواب پدید می آید که می تواند تمام به هم ریختگی تعادل هورمونی، آنزیمی و شیمیایی سلولها را با مکانیسم های جبرانی خودکار مجدداً به آنها باز گرداند و انسان دوباره می تواند با توان قبلی به کار و تلاش خود ادامه دهد.
چقدر خواب کافی است؟ البته برای مزاج های مختلف میزان خواب متفاوت است و همچنین بستگی به سن افراد نیز دارد بطور مثال افراد بلغمی به علت رطوبت بدن خواب بیشتر و طولانی تری دارند در حالیکه افراد صفراوی خواب کمتر و کوتاه تری خواهند داشت و هر چه تغذیه به سمت سردی ها و تری ها برود خواب بیشتر خواهد شد، مانند خوردن دوغ و ماست و ترشی ها و آب سرد که خواب آور هستند. خواب در بچه ها که بیشتر بدنشان را آب تشکیل می دهد بیشتر است و افراد بالغ کمتر نیاز به خواب خواهند داشت. خود خواب می تواند محرک خواب بعدی باشد لذا باید سعی شود خواب ها کوتاه و منقطع باشد و از خواب های خیلی طولانی و مداوم باید پرهیز کرد که عمر را کوتاه می نماید و باید تغذیه متعادل باشد تا بدن کمتر دچار تخلیه انرژی و نیاز به خواب پیدا نماید که این مسئله در جلوگیری از تصادفات رانندگی که عامل بسیاری از مرگ و میرهاست می تواند مؤثر باشد در واقع برای اینکه کمتر نیاز به خواب پیدا کنیم بهتر است مثلث سلامت را کاملاً رعایت کنیم و از پر خوری پرهیز نمائیم، معمولاً در یک فرد بالغ متعادل، حدود پنج تا شش ساعت خواب کافی است به شرطی که مثلث سلامت صد درصد رعایت شود و پر خوری هم نشود
بهتر است خواب به دو قسمت خواب شب(حتی الامکان هرچه زودتر چراغها خاموش و خواب صورت گیرد) و خواب اطراف ظهر (خواب قیلوله) تقسیم شود در این صورت فرد می تواند در صبح و عصر فعالیت کاملاً طبیعی و بدون کسالت و خواب آلودگی داشته باشد. ضمناً خواب اطراف ظهر یا خواب قیلوله موجب تقویت حافظه می گردد
در روایتی از نبی اکرم صل الله علیه و آله است که فرمودند: خواب قیلوله را فراموش نکنید
