طبیبان و حکیمان خواب به‌اندازه و خوب و استراحت مناسب را ، یکی از شش اصل ضرورت سلامتی و تندرستی می دانند. که عدم وجود خواب مناسب می‌تواند بسیاری از مشکلات جسمی و روحی را در بدن به وجود بیاورد.
بهترین زمان خواب، از اوایل شب تا نیمه‌شب، یعنی از ساعت ۹ شب تا حدود ۴ صبح است. ارزش هر ساعت خواب مفید در این دوره از شبانه روز دو تا سه‌برابر خواب بعد از نیمه‌شب است.
حکمای طب سنتی انواع خواب روزانه را مضر شمرده‌اند و به خاطر اهمیت فراوان، نام‌های جداگانه بر آنها گذاشته‌اند.
خواب عیلوله :
اولین نوع از خواب روزانه خواب بین اذان صبح و طلوع خورشید است که آن را عیلوله می گویند. و حکما خواب در این زمان، را برای پوست چهره زشت و زرد کننده می دانند.
خواب فیلوله :
فیلوله، خواب ابتدای روز و پس از طلوع آفتاب است که برخی از حکما اعتقاد دارند خواب بی‌عقلان است. چرا که موجب سردی بدن و کسالت و کاهش نشاط روزانه می‌شود.
خواب حیلوله :
حیلوله نیز خواب بعد از اذان ظهر است. حیلوله به معنی حایل میان انسان و نماز ظهر و عصر است. این خواب اگر کمتر از ۲۰ دقیقه باشد اشکالی ندارد ولی حتی همین زمان کم هم بهتر است ترک شود.
خواب غیلوله :
غیلوله را نیز خواب حدود نیم ساعت پیش از غروب دانسته و گفته اند خواب عصرگاهی موجب کندذهنی و حماقت فرد است و انسان پس از آن بسیار کسل و بی‌حوصله میکند بی نشاط میکند. البته خواب از اذان مغرب تا عشاء حدود دو ساعت پس‌از اذان مغرب نیز ابدا مناسب نبوده و بزرگان گفته‌اند پریشانی و فقر مال می‌آورد.

